Happy Birthday to Me!

Huge* İngilizce'de en sevdiğim kelime....
Şu anda beni tanımlıyor.
30, yuvarlak, tombul, büyük bir rakam. İşte yeni yaşım.
Aslında dolu dolu 29 oldum ama 30'a adım atmak bile yeterince ürkünç.
Sakın yaş kompleksine filan girdiğimi düşünmeyin. Sadece beni tanımlayan sıfatlar arasında yakında çokça telafuz edeceğim bu rakama alışmaya çalışıyorum. Çünkü fark ettim ki, ben 28'de takılı kalmışım. En son alışveriş sırasında öğrenci olup olmadığımı soran tezgahtara -indirim yapacaktı da- 'ben senin sandığın kadar genç değilim' dedim, arkasından 28 yaşındayım diye ekledim. Nasıl yalan! İnsan doğum gününden bir gün önce bulunduğu yaşı unutur mu hiç.
Neyse bu kocaman rakam, gözümü biraz korkuttu başta.
Ama şimdi düşünüyorum da, 20 yaşındayken, bu yaşıma geldiğimde çok faklı olacağımı düşünüyordum.
Hiç de öyle olmadı. Sanki aynı kaldım. Belki biraz daha bilgiç çıkıyorum resimlerde.
Aynı saf gözlerle bakmıyorum belki çevreme, ama çoğunlukla hala çocuk gibi davranıyorum.
Hala aynı ses, bu kez bir sokak ötemdeki evinden, telefonla bana, akşam yemek yiyip yemediğimi soruyor. Havaya aldanıp ince giyinmem gerektiğini tembihliyor.
Biricik annem 30 yıl önce dünyaya getirdiği kızının çocuk ruhumu okşayacak ilgiyi hiç elden bırakmadı.
Varsın siz şımarıklık deyin. Ben hayatımdan memnunum.