Felek sana hayat diye ekşi bir limon uzattıysa, sen üstüne tekila ve tuz iste...

Ben de öyle yaptım!

Aslında o kadar dramatik değildi. Nasıl desem??

Saat 23.oo'ü gösterdiğinde, eğlenmeye karar verirseniz. Geceye en hızlı giriş tekila ile olur bence.

Ben de öyle yaptım.

Beni o noktaya getiren olaylar silsilesini şöyle özetleyeyim;

Yine bir düğün vardı. Bu sefer nikaha katılıp, geceye gitmemeye kara vermiştik. Şıkır şıkır gittik, nikah salonuna arkadaşımızın en mutlu anına tanık olduk. Kuyruğa girdik, takımızı taktık. Sonra toz olduk mekandan.

İstikamet Malta Köşkü... Çaylar, kahveler, sohbet muhabbet derken akşamı bulduk. Sonra koşa koşa eve döndük. Ne varsa evde?? Çektik pijamaları, kurulduk koltuğa.. Nana izliyordum bu arada, 10 bölüm kadar izledikten sonra sıkıldım. Arada telefon çaldı. 'Aaaa siz gelmiyor musunuz? İstiklal'de nerdeydi mekan?' diye soran arkadaşa, ayrıntılı bir tarif verdikten sonra hımbıllığa devam ettik.

Bir ara R'ya cilve yaparken, 'yaa hadi kalk gidelim kızın eğlencesine, ayıp ettik, nikahtan sonra kaybolduk' dedim. Blöfümü gördü.

'Giyinirsin, giyinemezsin' derken, saat 11'de İstiklal caddesinde, büyük gizemli bir hanın içindeki mekanda bulduk kendimiz. Acayip bir yerdi. Harabe halde ki kocaman daire özel partiler için kiralanıyormuşşşş.

Ortam süperdi, hemen ayak uydurmak gerekiydi.

Shot bardağının içindeki kıymetlim yanık yanık aktı içime...

Ayyy sabahlar olmasın.

Tabii güzeller güzeli tekila, güzel kafa yaptı. Ama tozutup 6 tane içmek pek akıllıca olmadı.

Biraz abarttığımı itiraf etmeliyim.

En son geline, bu yıl gittiğim hiçbir düğünde gördüğüm gelinlikleri beğenmediğimi, ama kendisininkinin gerçekten çok hoş olduğunu ve çok yakıştığını söylediğimi hatırlıyorum.

Allahım nasıl bir otoriteysem ben!

Facebook'ta ortaya dökülecek fotoğraflardan çekiniyorum doğrusu. Dağıtmadım, ortalığa kusmadım, rezillik çıkarmadım. Ama fazla mutlu, fazla güler yüzlü ve konuşkandım.

Neyse geceden kalma bir baş ağrısı, sabaha karşı 5'te yatmanın verdiği uykusuzluk dışında, yüz kızartıcı olaylara mahal vermemiş olmanın verdiği iç rahattığıyla kendimi süper (!?) bir işgününe hazırlıyorum.

Uzun bir cümle olduğunun farkındayım. Kanımda dolaşan bol tuzlu, limonlu kıymetlime verin kusurlarımı ve imla hatalarımı.