....Ve KaR!

'Kaaaar, kaaaar' diye inlediğimi bilenler, bu fotoğrafı benim çektiğimi fark edip, mutlu sona ulaştığımı anlarlar.

İstanbul'a kar yağması olasılığının gerçek olmasını beklemekten sıkılmıştım.

Sevgili sevdicek de bahsi geçen yazılarımı okuyup, 'hadi gidelim' dedi.

-Nereye?

-Kar olan bir yerlere... (Gerçek olamayacak kadar güzel bir teklifti, ama oldu)

Akşam sadiviçlerimizi hazırlarken bile, sabah 06.00'da uyanabilecğimizden emin değildim. Hamlamışız... Ama kalktık. Mucizeviydi. Kaptık kumanyamızı, termosun içine de doldurduk şarabımızı düştük yollara..


İşte uçsuuuuz bucaksııız beyaz... Göz gözü görmüyor. Dağ başı sanmayın. Burası İstanbul'a sadece 4 saat uzaklıktaki Abant.

Sis çöktüğü için gölün nerede başlayıp, nerede bittiği anlaşılmıyor.


Bir süre böyle dolaştık.
Sonra sis kalktı. Ve manzara açıldı.
Gölün etrafında yaklaşık 3,5 km yürüdük.
Yürüyüşün ardından da şömine başında dinlendik.

Bolu'ya turla -Folklorik- gittik. Bizi Abant'tan sonra Gölcük'e götürdüler. Ama önce nehir kenarında mangalda pişen sucuk ekmeklerimizi yedik.


Gölcük'te dolaşırken de şarabımız yudumladık. Köylü pazarından alışveriş yaptık. İsli peynir dedikleri birşey var. Adı aslında Füme Çerkez Peyniri... Çok lezzetli tavsiye ederim.

Neyse işte çocuklar gibi şendik.
Günün sonunda daha fazla seyahat kararı aldık. Bakalım artık, hayırlısı... Belki de üniversitede dağ tepe dolaşıp fotoğraf çektiğimiz o günlere döneriz.