Bugün işten dönerken, servisten indikten sonra, iki durak yürümek yerine, otobüse bindim.Sonra bir kızın başında dikilmeye başladım. Kız beni görünce ani bir tepkiyle, 'buyrun siz oturun' diyerek yerinden hopladı. 'Gerek yok istemem' dedim. Israr etti. Ben de oturdum. Önce inecek diye düşündüm. Ama inmedi.Bana yer vermişti. Beni hamile sandı. Kesinlikle bol gömleğimin azizliği! Sinirlerim başka şeylere o kadar bozuktu ki, buna sinirlenemedim. Güldüm:) Bebeğim kaç aylık? Kız mı erkek mi? diye düşünmeye başladım. Kızcağızın gözleri yardım severliğinin ışıltısıyla, böyle kıvançla parlıyordu. Oysa tamamen sağlıklı birine yer vermiş, boşu boşuna ayakta dikiliyordu. Ben de kendi durağıma geldiğimde, mahçup olmamak için göbeğimi şişire şişire indim otobüsten. 10 dakikalığına anneliğin kutsallığını yaşamışım ne varrr?
29 Ocak 2009 Perşembe
Hamile mi, ben mi?
Onlar zayıflıyor...Ben yerimde sayıyorum Mischa Barton, bir deri bir kemik, zayıflıktan elbisesini taşıyamıyor. Lindsay Lohan'ın bacakları benim kollarım kadar. Çok acımasız davrandım kendime ama haketim artık.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder